توضیحات

هورمون جیبرلین یا ژیبرلین چیست؟

هورمون «ژبیرلین» (Gibberellins) یا «جیبرلین» از قارچی به نام (Gibberella Fujikuroi) که باعث رشد بیش از حد و عملکرد و بازده ضعیف در گیا‌ه برنج می‌شود، نام گذاری شده است. یک هورمون ژیبرلین از اسید ژیبرلیک اسید (Gibberellic Acid) یا (GA3) ساخته شده است که در گیا‌هان پیشرفته و همچنین قارچ‌‌ها نیز وجود دارد.

ژیبرلین‌‌ها، به وفور در دانه‌‌ها، همچنین در برگ‌های جوان و ریشه ساخته می‌شوند. این هورمون‌ها از ریشه‌‌های موجود در Xylem (بافت چوبی) به سمت بالا حرکت می‌کنند و بنابراین ویژگی‌هایی مشابه با حرکت اکسین‌‌ها را نشان نمی‌دهند.

ژیبرلین‌ها در گیاهان به شکل‌ها و ساختارهای مختلفی دیده می‌شوند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ژیبرلیک اسید ۳ (Gibberellic Acid 3)
• ژیبرلیک اسید ۱ (Gibberellic Acid 1)
• ژیبرلیک اسید ۴ (Gibberellic Acid 4)
• ژبیرلیک اسید ۷ (Gibberellic Acid 7)

استفاده از محلول هورمون جیبرلین چه تاثیراتی دارد؟

ژیبرلین‌‌ها رشد ساقه‌‌های اصلی را تقویت می‌کنند، به ویژه هنگامی‌ که برای کل گیاه استفاده شوند. برخلاف اکسین‌‌ها، ژیبرلین‌‌ها تأثیر کمی ‌بر روی قطعات کولئوپتیل در کشت بافت دارند. ژیبرلین‌‌ها رشد نخود فرنگی‌های کوتاه را تقویت می‌کنند و در تقویت (کشیدگی) گیا‌هان بوته‌ای مانند هویج نقش دارند.

کشیدگی گیا‌هان بوته‌ای پس از برخی از استرسهای محیطی مانند سرمازدگی یا تابش طولانی مدت تابش خورشیدبا افزایش میزان تولید ژیبرلین در گیاه آسیب دیده همراه است. در شرایط آزمایشگاهی، ژیبرلین‌‌ها مانند اکسین‌‌ها در تاخیر روند پیری گیاه موثر هستند.

هنگامی که گیاه در معرض دمای سرد قرار میگیرد، جیبرلینها در حجم بیشتری تولید میشوند. آنها رشد سلولی، شکستن و جوانه زدن، میوه های بدون دانه و جوانه زنی بذر را تحریک میکنند. جیبرلین با شکستن خواب بذر و عمل به عنوان یک پیام رسان شیمیایی باعث جوانه زنی بذر میشود. هورمون آن به یک گیرنده متصل میشود و کلسیم پروتئین کالمودولین calmodulin را فعال میکند و مجموعه به DNA متصل میشود و آنزیمی برای تحریک رشد در جنین تولید میکند.

جیبرلین ها در روند طبیعی شکستن خواب و سایر جنبه های جوانه زنی نقش دارند. قبل از اینکه دستگاه فتوسنتزی به اندازه کافی در مراحل اولیه جوانه زنی توسعه یابد، ذخایر انرژی ذخیره شده نشاسته گیاهچه را تغذیه می کند. معمولاً در جوانه زنی، تجزیه نشاسته به گلوکز در اندوسپرم اندکی پس از قرار گرفتن بذر در معرض آب آغاز می شود. Davies PJ. “Plant growth”. AccessScience

اعتقاد بر این است که جیبرلین ها در جنین دانه از طریق القای سنتز آنزیم α-آمیلاز در سلول های آلورون، هیدرولیز نشاسته را نشان می دهند. در مدل تولید آلفا آمیلاز ناشی از جیبرلین، نشان داده شده است که جیبرلین‌ها (که با GA مشخص می‌شوند) تولید شده در استخوان اسکاتلوم به سلول‌های آلورون منتشر می‌شوند، جایی که آنها ترشح α-آمیلاز را تحریک می‌کنند. Campbell N, Reec JB (2002). Biology (6th ed.). San Francisco: Benjamin Cummings. ISBN 9780805366242.

α-آمیلاز سپس نشاسته را که در بسیاری از دانه ها به وفور یافت می شود، به گلوکز تبدیل می کند که می تواند در تنفس سلولی برای تولید انرژی برای جنین بذر استفاده شود. مطالعات انجام شده در مورد این فرآیند نشان داده است که جیبرلین ها سطوح بالاتری از رونویسی ژن کد کننده آنزیم α-آمیلاز را برای تحریک سنتز α-آمیلاز ایجاد می کنند. Sasaki A, Ashikari M, Ueguchi-Tanaka M, Itoh H, Nishimura A, Swapan D, Ishiyama K, Saito T, Kobayashi M, Khush GS, Kitano H, Matsuoka M (April 2002) “Green revolution: a mutant gibberellin-synthesis gene in rice”. Nature. 416 (6882)

این واقعیت که بیوسنتز GAs فعال (به واژه نامه مراجعه کنید) یک فرآیند پیچیده و چند مرحله ای با واسطه های متنوع است (شکل 1) تعیین دقیق بافت یا اندامی که GAs در آن سنتز شده و در آن قرار می گیرد را دشوار می کند. مطالعات با تمرکز بر سازمان فضایی مسیر بیوسنتز GA، مشخص کردن الگوهای بیان آنزیم‌های مختلف بیوسنتزی GA با استفاده از GUS به عنوان گزارشگر، به بینش‌های متعددی منجر شده است.

اول، ژن‌های بیوسنتز GA به طور متفاوتی در بین بافت‌ها، انواع سلول‌ها و مراحل رشد بیان می‌شوند. دوم، چندین عضو از خانواده GA3ox، که کاتالیزور مرحله نهایی در سنتز GAهای فعال زیستی هستند، در رشد و دراز شدن اندام های اندام هوایی و ریشه بیان می شوند. سوم، اگرچه چندین نمونه از بافت‌ها وجود دارد که در آنها بیان ژن‌های بیوسنتز GA با ژن‌های ادراک GA هم‌زمان می‌شود (مثلاً در مریستم گل آذین و برگ‌های در حال رشد)، نمونه‌هایی نیز وجود دارد که این دو گروه روی هم همپوشانی ندارند (مانند GA).

ژن‌های بیوسنتز در سلول‌های آلورون آندوسپرم بیان نمی‌شوند، اما ژن‌های سیگنال‌دهنده GA بیان می‌شوند. چنین جدایی فضایی بین ژن‌های دخیل در بیوسنتز و ادراک GA، نیاز به حرکت GA را نشان می‌دهد. در نهایت، سطوح بیان ژن‌هایی که مسیر بیوسنتزی GA را تشکیل می‌دهند همیشه منطبق نیستند.

به عنوان مثال، بیان ژن‌های بیوسنتز GA در مراحل پایانی AtGA3ox1 و AtGA3ox2 در جنین‌های در حال جوانه‌زنی از نظر فضایی با ژن اولیه بیوسنتز GA AtCPS متفاوت است. این و نمونه های دیگر نشان می دهد که محل پیش سازهای GA می تواند نقش مهمی در تنظیم پاسخ های GA ایفا کند. Gibberellin Localization and Transport in Plants

از کجا هورمون جیبرلین یا ژیبرلین بخریم؟

از فروشگاه هیدروپونیک ایران و همین صفحه به صورت اینترنتی سفارش دهید.

چگونه از هورمون جیبرلین استفاده کنیم؟

برای استفاده به صورت آبیاری پای گیاه: ده میلی لیتر از محلول را در یک لیتر آب بریزید و هم بزنید تا کاملا حل شود. سپس آبیاری انجام دهید.

برای استفاده به صورت محلول پاشی: پنج میلی لیتر از محلول را در یک لیتر آب استفاده نمایید و محلول پاشی نمایید.

جیبرلینها رشد طبیعی بعضی از گیاهان کوتاه قد را امکان‌پذیر می‌سازند همچنین رشد طولی گیاهان طبیعی مانند برنج ، کاهو ، گندم و خیار را تحریک می‌کنند. جیبرلینها اثری شگفت آوربر روی بلند شدن ساقه گیاهان طوقی دارند. فعالیت تقسیم یاخته‌ای مریستم زیر راسی واریته‌های نخود کوتاه قد و ذرت به جیبرلینها حساس بوده و بوسیله این هورمونها تحریک می‌شود. کشش یاخته‌ای بیش از تقسیم یاخته‌ای دلیل تحریک رشد بوسیله جیبرلین است. در واقع این هورمونها در گیاهان گندم یا جو که اشعه دیده‌اند و در آنها تقسیم یاخته‌ای کاملا متوقف شده هنوز موثر می‌باشند.

به علاوه بوسیله GA3 یک نوع همبستگی بین تحریک رشد محور زیر لپه کاهو و افزایش وزن خشک دیواره ملاحظه شده است. این رشد طولی با یک نوع افزایش قابل توجه دیکتیوزومها ، بوسیله یکنوع تکثیر آندوپلاسمی و افزایش پلی‌ریبوزومهای یاخته‌ها جلو می‌افتد. این تغییرات با سنتز و ترشح زیاد مواد سازنده دیواره توام است که شبیه تغییراتی است که توسط GA3 در یاخته‌های واجد آلورون گندم گیاه جو القا می‌شود. در یاخته‌های فوق این تغییرات قبل از افزایش سنتز و ترشح آلفا آمیلاز صورت می‌گیرد.